Even voorstellen
Ik ben Hannah van Kookanje. Ik ben in de eerste plaats mama van drie eigenzinnige dochters, Helena (14 jaar), Laura (11 jaar) en Rosalie (7 jaar).
De afgelopen jaren nam ik de tijd om mijn eigen weg te vinden en mijn eigen ‘verhaal’ te schrijven. Ik organiseer nu kleinschalige, gezellige kookworkshops voor (jonge) kinderen (vanaf 3 jaar) in Gent en omgeving. Ik heb geen eigen atelier, maar ga op zoek naar ‘locaties-met-een-verhaal’ voor mijn workshops. Ook organisaties en gemeenten kunnen bij mij terecht voor kookworkshops op maat of vorming. Voor Horeca Forma geef ik bijvoorbeeld de training ‘Gezinsbeleving in de horeca: kleine ingrepen, grote impact’ voor horecawerkgevers en -werknemers. Studio Nona, een project van het Kinderkankerfonds, werkt samen met Kookanje voor kookworkshops op maat in de thuisomgeving van kankerpatiëntjes.
Toen ik mama werd, wilde ik mijn liefde voor eten graag doorgeven aan mijn kinderen. Uit deze momenten rond onze keukentafel werd ‘Kookanje’ geboren.
De seizoenen vormen de rode de draad doorheen mijn gerechten. Ik kies bewust voor eenvoudige gerechten, die je ook thuis samen met de kinderen kan bereiden. Vaak spelen groenten en fruit hierin de hoofdrol.
Mijn missie is om kinderen kookplezier te laten ervaren en ouders te enthousiasmeren om ook eens thuis samen met de kinderen te koken.
Mijn keuken is mijn favoriete ruimte in het huis. Koken is al heel lang ‘mijn ding’. Als kind genoot ik ervan om mijn moeder of meme te helpen in de keuken. Later mocht ik alleen kokkerellen en recepten uit mijn kinderkookboek uit te proberen. Ook tijdens mijn reizen (of een uitstapje in de winkel) ontdek ik graag nieuwe smaken en geuren. En ik blijf mijn collectie kookboeken uitbreiden met mooie exemplaren.
Vanwaar komt de naam ‘Kookanje’?
‘Kookanje’ is afgeleid van ‘Het Land van Kokanje’, een middeleeuwse fantasie over Luilekkerland, zoals te zien op het schilderij van Breugel.
De middeleeuwer droomde in tijden van schaarste en altijd aanwezige honger over vliegende gebraden ganzen, bergen rijstpap, daken bedekt met pannenkoeken …
De naam kwam jaren geleden toevallig om mijn pad en ik heb het altijd een heel mooi beeld gevonden. Het leek me een goede naam om een van mijn ‘dromen’ vorm te geven. De extra ‘o’ is geen schrijffout, want in mijn ‘Kookanje’ gaat het niet alleen over eten, maar ook over koken. En zo is het ook mijn eigenste ‘Kookanje’, dat ik met heel veel kinderen en grote mensen wil delen.